Χρήστου Τσιούνη

Με τον Γιώργο γνωρίστηκα προς το τέλος του 2006.Για την γνωριμία μας μεσολάβησε ένας κοινός γνωστός μας χωρίς να ξέρω ακριβώς ποιόν θα συναντήσω παρά μόνο «κάποιον που θα με βοηθήσει».Ευπροσήγορος,καταδεκτικός και καλωσυνάτος ο Γιώργος ήδη γνώριζε το έργο μου και ήθελε να με δεί και έτσι η συνάντησή μας –παρ’ότι η πρώτη-ήταν αρκετά ζεστή και ενδιαφέρουσα απετέλεσε δε το έναυσμα των περαιτέρω συναντήσεών μας. Ο Γιώργος ήταν ένας πολυπράγμων και εξαιρετικά ικανός άνθρωπος.Δεν θα αναφερθώ στις δραστηριότητές του εκτός μιάς που εμένα με συνεπήρε.Επιγραμματικά όμως και για να μην τον αδικήσω, θα αναφέρω μόνο μερικές.Πάντα μου μίλαγε με μία συστολή για την δραστηριότητά του, αυτήν του συνθέτη.Ο Γιώργος επίσης έπαιζε πιάνο και ακορντεόν.Μπορούσε να συλλάβει και να στήσει μία παράσταση,να επιμεληθεί καλλιτεχνικά μιάς μουσικής παραγωγής και είχε επίσης την ικανότητα να διακρίνει αμέσως ένα μουσικό ταλέντο μόνο απο ένα άκουσμα.Αρκετοί απο τους καλλιτέχνες που σήμερα γράφουν την δική τους ιστορία στον χώρο της μουσικής, οφείλουν την ανάδειξή τους σ’εκείνον.Τούτα όμως είναι παράγωγα της γενεσιουργού αιτίας: της βαθειάς του γνώσης για την μουσική. Στις μακρές συζητήσεις μας θαύμαζα το απίστευτο επίπεδο γνώσεών του ακόμα και σε θέματα Βυζαντινής μουσικής.Χείμαρος γνώσεων αλλά και μεταδοτικότητας.Κάθε συνάντηση μαζί του ήταν ένα μοναδικό σεμινάριο γνώσεων που έβγαινε αυθόρμητα και χωρίς μάλιστα να κουράζει.Και κάθε φορά μου προσέφερε και ως δώρο ένα c.d. είτε απο δουλειές του, είτε απο το προσωπικό του αρχείο με τραγούδια που του άρεσαν πολύ και με το απαραίτητο ιστορικό του τραγουδιού ή της ηχογράφησης.Είναι πράγματι κρίμα που η εξέλιξη της ασθένειάς του και ο μεγάλος κύκλος θεραπειών του,δεν επέτρεψαν περισσότερες και πιο αποδοτικές συναντήσεις. Ο Γιώργος ήταν ένα απο τα λίγα πρόσωπα που λόγω της ευρυμάθειας και της ευγένειάς του είχα εμπιστευθεί το όραμά μου και τον σκοπό της προσπάθειάς μου αυτής.Και ήταν επίσης απο εκείνους που κατανόησαν τον σκοπό και το μέγεθος αυτής της προσπάθειας.Γι’αυτό το λόγο και όταν το 2007 δημιούργησα την ιστοσελίδα του ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ήταν απο τους πρώτους που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μου και με τίμησε με τα 9 άρθρα του που μου έδωσε αμέσως και με 1 ακόμη που μου έστειλε αργότερα ούτως ώστε η συμβολή του να είναι σημαντική αφού μεγάλο τμήμα της ιστοσελίδας να αποτελείται απο δικά του άρθρα.Αυτά τα άρθρα είχαν κατά καιρούς γραφτεί για τον ημερήσιο τύπο όπου εργαζόταν, αλλά πρώτη φορά βρίσκονται έτσι συγκεντρωμένα. Μάλιστα δεν θέλησε ποτέ να πάρει χρήματα γι’αυτή του την προσφορά. Και όχι μόνο αυτό.Όταν λόγω των γνώσεών του τον χρειάστηκα σε μία Δικαστική διαμάχη εναντίον μου,πρίν προλάβω να διατυπώσω το αίτημα/έκκληση, ολοκλήρωσε μόνος του την πρότασή μου και συγχρόνως απάντησε καταφατικά.Και όταν 7 ημέρες προ της Δίκης του ανακοινώθηκε η έκτακτη εισαγωγή του στο νοσοκομείο την ημέρα της Δίκης για νέο κύκλο θεραπειών,μόνος του επικοινώνησε με γνωστό του και τον παρεκάλεσε να καταθέσει αντ’αυτού υπέρ εμού γιατί ένοιωθε άσχημα να με αφήσει αβοήθητο σε μιά τόσο σοβαρή υπόθεση.Αυτό φανερώνει το υψηλό αίσθημα ευθύνης του αλλά και την αγάπη του και αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπο, αρετές σπάνιες για την εποχή μας.Γι’αυτά τα καλά του έργα και γι’άλλα που γνωρίζει ο Θεός, άς του δώσει την ανταμοιβή του στην άλλη ζωή. Ο Γιώργος μεταξύ άλλων διακρινόταν και για 2 εξαιρετικά και σπάνια χαρίσματα –το ένα το έχω ήδη τονίσει-.Αυτό της βαθειάς γνώσης του για την μουσική και της εξ’αυτής απορρέουσας ευθυκρισίας του και αυτό του θάρρους της γνώμης του,χωρίς να υπολογίζει και να φοβάται τις συνέπειες. Αυτό πολλές φορές δημιουργούσε αντιπαραθέσεις – όπως είναι φυσικό σε ανθρώπους με την ευρυμάθεια του Γιώργου -.Σ’αυτό το σημείο θέλω να καταθέσω ένα σχετικό περιστατικό που μου διηγήθηκε ο ίδιος.Κάποτε δύο κυρίες, υπάλληλοι μιας εταιρείας δίσκων , του έδωσαν ένα c.d. για να γράψει την γνώμη του ως μουσικοκριτικός στον ημερήσιο τύπο όπου εργαζόταν.Η μία εξ’αυτών θέλησε να του δώσει και το σχετικό δελτίο τύπου που συνοδεύει αυτές τις παραγωγές και που είθισται να αντιγράφεται.Τότε επενέβη η άλλη υπάλληλος λέγοντας : «Όχι σ΄αυτόν.Αυτός τ’ακούει!». Όταν επίσης θεωρούσε πως θιγόταν αυτός και οι αρχές του –στις οποίες και δεν έκανε έκπτωση –δεν δίσταζε να διαμαρτυρηθεί έντονα προς κάθε κατεύθυνση ακόμα και όταν ήξερε πως η διαμαρτυρία του αυτή δεν θα είχε κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα αρκεί μόνο να τονίσει το πιστεύω του.Όμως,παρ’ότι ο λόγος του ήταν πάντα αληθής και αντικειμενικός –και ο αληθής λόγος είναι ενίοτε και αιχμηρός –ποτέ δεν μιλούσε κατακριτικά και κυρίως ποτέ ο λόγος του δεν ήταν απαξιωτικός ή υποτιμητικός για πρόσωπα και καταστάσεις. Ο Γιώργος προσαρμοζόταν στις εξελίξεις της εποχής.Όπως μου είχε πεί ο ίδιος,αγόρασε απο τους πρώτους ηλεκτρονικό υπολογιστή και έμαθε ο ίδιος την χρήση του διαβάζοντας!Πήρε μάλιστα και προγράμματα καθαρισμού και αποθορυβοποίησης για να επεξεργάζεται τις προβληματικές ηχογραφήσεις του.Αυτό του έδινε την δυνατότητα να αρχειοθετεί και να επεξεργάζεται το εκπληκτικό του αρχείο που αποτελείται απο κάθε λογής δίσκους.Το τελευταίο διάστημα όταν ο χρόνος του το επέτρεπε προχωρούσε και στην ψηφιοποίησή του κάτι που τελικά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει. Ο ξαφνικός χαμός του Γιώργου πληγώνει πολύ για τρείς κυρίως λόγους.Πρώτον διότι ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου απο μόνος του αποτελεί οδυνηρό γεγονός.Πολλώ δε μάλλον όταν αυτό το πρόσωπο δεν έχει ολοκληρώσει τον θεωρητικά αποδεκτό κύκλο ζωής και επιπλέον φεύγει έπειτα απο πολύχρονη και άνιση μάχη.Δεύτερον διότι αφήνει πίσω του την σύζυγό του και ένα μικρό παιδί.Τρίτον διότι ο Γιώργος λόγω των προαναφερθεισών αλλά και άλλων ικανοτήτων του αφήνει ένα όχι μόνο δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο της μουσικής, αλλά πολύ φοβάμαι στην περίπτωσή του μη αναπληρωτέο.Και όταν αυτός ο χαμός συμβαίνει σε μία εποχή που συντελείται ισοπέδωση των πάντων και κυρίως των παραδοσιακών αξιών που έχουμε ανάγκη σήμερα περισσότερο παρά ποτέ,η απώλεια χαρισματικών προσωπικοτήτων είναι εξόχως δυσάρεστο και λυπηρό γεγονός. Προσωπικά ο θάνατος του Γιώργου με λύπησε βαθειά όχι μόνο γιατί χάθηκε ένας άνθρωπος, ένας καλός φίλος,συνεργάτης και συμπαραστάτης αλλά και γιατί δεν προλάβαμε να πραγματοποιήσουμε όσα σκεπτόμασταν και θέλαμε.Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο το πόσες ιδέες και καταπληκτικές προτάσεις είχε και πόση όρεξη για δουλειά και δημιουργία.Πολλές απ’αυτές πιο απλές και άλλες εξαιρετικά σύνθετες.Μεταξύ άλλων μου είχε πεί πως μία μεγάλη του επιθυμία ήταν να αποκτήσει μία κινητή μονάδα ηχοληψίας και να γυρίσει όλα τα χωριά για να ασχοληθεί με αυτό που πάντα πίστευε πως αποτελεί την βάση της μουσικής μας παράδοσης,την καταγραφή.Ακόμα και τις δικές μου προτάσεις τις επεξεργαζόταν και παρουσίαζε την δική του εκδοχή για πληρέστερη και καλύτερη παρουσίαση . Το 2009 μετά απο πολλές συζητήσεις και προτάσεις, κυκλοφόρησε το c.d. μας με τίτλο : «Τρόπος,ήχος,μακάμ 1».Τούτο περιλαμβάνει παλιά τραγούδια απο το αρχείο του Γιώργου. Η επιλογή των τραγουδιών,τα κείμενα,η ηχητική επεξεργασία και αποθορυβοποίηση ακόμα και η σειρά παρουσίασης των τραγουδιών ήταν δικής του επιμέλειας .Αυτή η έκδοση και ο τίτλος της αφ’ενός μεν φανερώνουν το έργο του ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ, ήτοι της παρουσίασης των τριών πυλώνων της μουσικής μας ( Βυζαντινής, Δημοτικής και Αστικολαϊκής/Ρεμπέτικης ) ως απότοκα της αρχαίας ελληνικής ,αλλά παράλληλα σηματοδοτούσε την αρχή της εκδοτικής μας συνεργασίας.Τότε είχαμε δημιουργήσει και το δεύτερο c.d. το οποίο όμως λόγω πολυσέλιδου φυλλαδίου,απαιτούσε διαφορετικό τρόπο έκδοσης και η εταιρεία κοπής άργησε να μας προτείνει τις λύσεις και την οικονομική επιβάρυνση με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσουν τα c.d. «καθ’οδόν»και το «τρόπος,ήχος,μακάμ 1» που είχαν ετοιμαστεί και αυτό να το μεταθέσουμε σε άλλο χρόνο. Δυστυχώς, η εκδοτική μας συνεργασία συνέπεσε με την αρχή της κατάρρευσης της χώρας .Τα επακολουθήσαντα γεγονότα ήταν και είναι ραγδαία , οι καταστάσεις μας ξεπερνούν κατά πολύ και όλοι στεκόμαστε ενεοί, συγχρόνως δε αμήχανοι και ανήμποροι μπροστά σε μια κατάσταση που δεν δείχνει να έχει τέλος.Αυτό το γεγονός κυρίως και κάποιες κακές προσωπικές συγκυρίες με κρατούν καθηλωμένο και δεν μπόρεσα να ανταποκριθώ τόσο στις δικές του προσδοκίες όσο και στις δικές μου επιθυμίες.Ελπίζω και εύχομαι να μπορέσω όταν οι συνθήκες και οι καταστάσεις το επιτρέψουν να φέρω στο φώς της δημοσιότητας αυτή την καταπληκτική εργασία του στο δεύτερο c.d. το οποίο λόγω και του θανάτου του αποκτά άλλη σημασία. Το απόγευμα της Τρίτης 15/1/2013 στις 15: 30 στο Α΄Νεκροταφείο Αθηνών γράφτηκε ο επίλογος για τον Γιώργο με την κηδεία του στην οποία παρέστησαν πολλοί φίλοι και γνωστοί γαι να του απευθύνουν το ύστατο χαίρε.

Φίλε Γιώργο.

Αφού και δημόσια σ’έυχαριστήσω θερμά για όσα έκανες για ‘μένα και το έργο μας,απευθύνω το ύστατο χαίρε στην μεγάλη αξία που στερηθήκαμε.Καλό σου ταξίδι.Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου.17/1/2013